Если вы бывали в Греции, наверняка замечали в магазинах кофе Λουμίδης. Его легко узнать по зелёной упаковке с попугаем 🦜.

Но для греков παπαγάλος - это не только птица и символ кофе. Это ещё и метафора о человеке, который механически повторяет чужие слова, не вникая в их смысл.

Из этого образа в языке появилось целое семейство слов.
👉 Глагол παπαγαλίζω означает «повторять как попугай».
👉 Выражение μαθαίνω παπαγαλία - «учиться по-попугайски», то есть зубрить наизусть, не понимая сути.

Например:
«Ο φοιτητής δεν καταλαβαίνει, απλώς παπαγαλίζει το μάθημα.»
(Студент ничего не понимает, просто заучивает лекцию.)

Так что, увидев попугая на пачке кофе Λουμίδης, можно улыбнуться:
☕️ Вместо того чтобы зубрить παπαγαλία, лучше выпить кофе и действительно понять, о чём идёт речь. 😊

есть супер стихотворение на эту тему

А давайте его сюда, пожалуйста!)))

Ζαχαρία Παπαντωνίου, «Ο παπαγάλος» Σαν έμαθε τη λέξη καλησπέρα ο παπαγάλος, είπε ξαφνικά: «Είμαι σοφός, γνωρίζω ελληνικά. Τί κάθομαι δω πέρα;» Την πράσινη ζακέτα του φορεί και στο συνέδριο των πουλιών πηγαίνει, για να τους πει μια γνώμη φωτισμένη. Παίρνει μια στάση λίγο σοβαρή, ξεροβήχει, κοιτάζει λίγο πέρα, και τους λέει: «καλησπέρα». Ο λόγος του θαυμάστηκε πολύ. Τί διαβασμένος, λένε, ο παπαγάλος! Θα 'ναι σοφός αυτός πολύ μεγάλος, αφού μπορεί και ανθρώπινα μιλεί. Απ' τις Ινδίες φερμένος, ποιος το ξέρει πόσα βιβλία μαζί του να 'χη φέρει, με τί σοφούς εμίλησε, και πόσα να ξέρη στων γραμματικών τη γλώσσα! «Κυρ παπαγάλε, θα 'χωμε την τύχη ν' ακούσωμε τί λες και πάρα πέρα;» Ο παπαγάλος βήχει, ξεροβήχει… μα τί να πη; Ξανάπε: «καλησπέρα». [πηγή: Zαχαρίας Λ. Παπαντωνίου, Τα χελιδόνια. Ποιήματα για παιδιά, Bιβλιοθήκη Eκπαιδευτικού Oμίλου, Αθήνα 1920, σ. 44]